Περπατούσαμε αντάμα τον ποταμό ..
Εσύ να κολυμπάς στα ασημένια νερά του
και γω πατώντας την όχθη του ,
πάνω στα όμορφα βότσαλα
και τα τρυφερά αγρολούλουδα του
που λικνίζονταν με αυταρέσκεια
και δροσίζονταν στο ευλογημένο πέρασμα του !
Με άκουγες σιωπηλά ...
Όπως κάνεις ,όπως πάντα έκανες !
Να ακούς την χαρά μου και να λάμπεις !
Την λύπη μου και να λυπάσαι γιατί
με τόση ευκολία μπορεί ο ένας άνθρωπος
να πληγώνει τον άλλο !
Να θες να μου μιλήσεις !
Να μου πεις πως πάντα έτσι ήταν στην ζωή ..
Πάντα έτσι θα είναι ...Να μην απορώ ...
Η χαρά και η λύπη θα εναλλάσονται ...
Όπως η άνοιξη με το χειμώνα ..
Και να θες να μου πεις ,εδώ είμαι για σένα !
Αύριο, το βράδυ και κάθε βράδυ ...
Να τα λέμε και ας μη με ακούς ....
Εγώ τα πάντα καταλαβαίνω ,
τα πάντα βλέπω ,τα πάντα ακούω ....
Και όταν γκρίζα σύννεφα σκεπάζουν τον ουρανό μου ...
Και με εμποδίζουν να ζω μαγικές βραδιές !
Εγώ καρτερώ ! Να ξαστερώσει !
Και να βρεθώ στον ποταμό που θα διαβαίνεις !
Να σε ακούσω ,να σου χαμογελώ ,να φωτίζω τον δρόμο σου ,
να μην πονάς πατώντας τις πέτρες και τις λάσπες !
Είμαι δω για σένα !!
Είμαι το φεγγάρι σου ...
Χαμόγελα μου και προχωράμε !
Λάμπω οταν μου χαμογελάς ...
Λάμπω και όταν τα ασημένια σου δάκρυα
γίνονται ένα με την γη και ποτίζουν τα χαμολούλουδα !
Η ζωή γεννιέται από τα δάκρυα και τα χαμόγελα !
Έλα !!!! Καλημέρησε την !!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου