Είμαστε αδέρφια από την ίδια μάνα
Που περνά τώρα ζόρια από περασμένες στενοχώριες κ εμπόδια
Από γεννηθείς έχουμε περάσει πολλά
Υσθερηθηκαμε από μάνα και πατέρα
Μεγαλώσαμε στου Αγίου Βασιλείου που μας είχαν όλα τα καλά
Πέρασαν τα χρόνια
Σταμάτησε η πρόνοια
Έφτασε η μαύρη ώρα
Κ άρχισαν τα ζόρια
Ο καθένας να τραβήξει το δρόμο του
Να πάει για ανοτερα.
Μα που να πάει να βρει μια καλή δουλειά ;
Ταξίδεψε φτάνοντας σε μια γη που την λένε ξενιτια
Μια μέρα να Δοξασει Τον Θεό που κατέληξε κάπου
Να πει ένα ευχαριστώ!!!
Εδώ μεγάλη βιοπάλη,
Αρρωστησαμε,
Παλέψαμε
Τα νιάτα σου παλικάρι μου πήγαν χαμένα
Τότε πήρες την απόφαση και είπες Έχε γειά,
και ξανά γύρισες πίσω στον τόπο σου, τον Καναδά.
Εγώ πηγαινω ερχομουνα να δω αν ήσουν καλά,
Μια χαιροσουν, Μια θυμωνες,
αλλά η καρδιά μου πάντα ήθελε να σε βοηθά.
Αυτό το χαμόγελο σου δεν το έχει άλλος κανείς
Να μπαίνω στο δωμάτιο σου,
να φωτίζει η ατμόσφαιρα χωρίς να το προσπαθείς
Μα έχεις πολλά θεία δώρα
Μα όταν έγινε η διάγνωση,
γονατιστη έκανα την προσεχή μου ένα θαύμα να γίνει,
Μια τελική απόσπαση
Λένε τα αδέρφια δεν χωριζουνε
Κλαιγαμε κ οι δυο με αγκαλιες κ φιλιά
Ήρεμα μου έφυγες σαν πουλί
Γιατί είχαμε δέσει μια αιώνια θηλιά
Πάντα θα σ'αγαπώ και θα μ'αγαπάς
Φύλακας άγγελος μου θασαι
Δεν θα σε λησμονησω ποτέ
Θα έρχομαι πάντα να σε επισκεφτώ
Μ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου