Πιστεύεις είσαι άτρωτος, σπουδαίος
Ξεδιψα το εγώ, στου εγωισμού την πηγή
Ακολουθείς το αστρο της εφήμερης ευτυχίας
Παραμεριζει η ύλη τα ιδανικά της ζωής
Αγωνίζεται διαρκώς να επιπλευσει
Κατακριμνιζοντας τις αξίες της ψυχής
Η πλάνη της αδισταχτα διαφεντεύει
Με γλυκόλογα πείθει πως σε ουρανούς οδηγεί
Διαρκώς παλεύει για την κυριαρχία
Σε βουλιάζει σε σκιά, αχόρταγη γης
Στενά, περιορισμένα τα όρια της ζωης σου
Δεν χωρούν σε δρόμους δίχως διαφυγή
Διαχειρίζεσαι τους καρπούς από την νιότη
Με συνοδοιπόρο της εφηβείας την ορμή
Επιτυχημένη η πορεία του ανθρωπου
Όταν με φάρο τα ιδανικά, οδηγεί
Η ζωή χάνει το νόημα, σε τέτοια πλεκτάνη
Η αξία της πάντα σε αυλες αξίες ακουμπά
Η ευτυχία ακμάζει πέρα από δεσμεύσεις
...Eleni Stoilou...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου