Και ξημέρωσες
στα βλέφαρά μου,
σαν μάγισσα η ανατολή
τυλίχτηκε στα όνειρά μου!
Και με ταξίδεψες
στης άνοιξης το παράπονο,
κι αναπολούσα βιολετί δειλινά
στ' ανεξήγητα του μυαλού στ' ανέγγιχτα
της ψυχής μου μονοπάτια χλομά!
Οι αντοχές μου
σε ανυπαρξία, με οδηγούσες
στ' απόκρυφα στις μυρωδιές σου,
ακροβατούσα στις αντοχές σου!
Ναι ξημέρωσες
στα βλέφαρά μου μα στριμώχτηκαν
τα θέλω μου, φάλτσα όνειρα
στο κοιταγμά σου!
Ναι ξημέρωσες
στα βλέφαρά μου στ' απομεινάρια
της αφής, στο ροδί του ορίζοντα
στο λυγμό της αυγής!
Ξημέρωσα
στην παραζάλη της λήθης,
στις μυρωδιές των γιασεμιών,
στην αλήθεια των αναστεναγμών!
Ναι ξημέρωσες
στα βλέφαρά μου, αμυδρά
σε ξεχώρισα θυμάμαι το βλέμμα σου,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου