Εγώ το μόνο που ήθελα για σένα να μιλήσω...
Ανάποδα κρεμάστηκα
στη σκαλωσιά του ονείρου
Στη χαραυγή του θόλου σου
την πεθυμιά ορίζω
Κοντά σου νά 'ρθω ν' ακουμπώ το μάγουλο τις νύχτες
κεχριμπαρένιο το φιλί μαλαματένια λόγια
Τους μαγεμένους να κερνώ μαλαγουζιά στις χούφτες
με τα τζιτζίκια να μεθώ ανάσκελα στον ήλιο
αστόμωτος ας τρέχει ο μούστος στο βαρέλι
και το αντρίκιο σου το Φώς ακτινωτό να λούζει
Κούνια πάνω στα έλατα χώμα να μην αγγίζω στα
ελάφια να δείχνω την πηγή σκίουρους να ταΐζω
και στο βυθό σου να βουτώ φιλιά για να μαζεύω
Χέρια ν'απλώνω σαν κλαδιά γιοφύρια να σου χτίζω
να σπάω λέει φυλακές τις μάντρες να γκρεμίζω
να λύσω όλα τα δεσμά χρησμούς να παρακούσω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου