Εκεί πριν το σούρουπο
η βροχή αθόρυβη σιγοπέφτει
θα την προτιμούσα
σε ήχο πλάγιο δεύτερο
να ξεφορτώσει το σύννεφο
που μαυρίζει
στο δεξί του ουρανού.
Ευτυχώς που βρήκα τον τρόπο
να αντέχω τα ασυγχώρετα.
Τα σκεπάζω με οίκτο.
Κι ενώ θέλω να τα χτυπήσω
να τα πονέσω
ψάχνω να βρω καταφύγιο
να τα προστατέψω
ως να βρω τον λόγο
της κατανόησής τους.
Τότε δεν θα με κυνηγάνε
δεν θα χρειάζεται να κρυφτώ.
Να λίγο πριν τα μεσάνυχτα
η βροχή έχει σταματήσει.
Άσχετα κι ανώδυνα
τα ασύγχωρετα κοπασμένα.
Μείνε εκεί.
Η ποίηση χρειάζεται εικόνες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου