Στης αγάπης το νυχτέρι... Νίκος Ορφανίδης.

Μες στης αγάπη το νυχτέρι καρφωμένος,
τρέχει ο χρόνος στις δικές του τις στροφές
εγώ της λύπης να ‘μαι πάλι, δεδομένος
σε κατ' αλλόκοτες παλιές λαβωματιές.
R)
Όλη μου η ζωή σε μια νύχτα καρφωμένη
και οι ελπίδα στων ανέμων τις ορδές
εδώ μαθαίνεις πως να ζεις και να πεθαίνεις
με της αγάπης τις βαθιές τις μαχαιριές
2)
Πάλι βουλιάζω στου καιρού τα περασμένα
να ψάχνω πάλι την χαμένη μου ζωή
μες στις σιωπές τα όνειρα μου βιασμένα
από μια αγάπη που ήταν τόσο δυνατή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου