Θα μπορούσες να ρίξεις
το βλέμμα χαμηλά,
να δεις τα δυο μου μάτια
που σ’ αγαπάνε αληθινά...
Θα μπορούσες να μ’αγαπήσεις
έντονα, ποθητά,
τον έρωτα να ζήσεις
μαζί μου παντοτινά...
Θα μπορούσες να είσαι
στην δική μου αγκαλιά,
το σώμα μου να συμπληρώνεις
σαν καλλίγραμμη σκιά...
Θα μπορούσες να ανθίσεις
σαν λουλούδι λευκό,
το πέτο μου να στολίσεις
σε ένα αέναο χορό...
Θα μπορούσες να εμπνεύσεις
έρωτες ιδανικούς,
εραστές να στείλεις
σε άλλους ουρανούς...
Θα μπορούσες...
...Αντώνης Σαμολαδάς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου