Ειρήνη Λεοντάρα...

Όλοι εσείς οι βολεψάκηδες που μου κουνάτε το δάχτυλο

και μου δείχνετε Ποιο είναι το σωστό μου...

Κάντε λίγο στην άκρη

κουράστηκα πια να μου κρύβετε τον ήλιο μου και να μου λέτε

να μην τον αντικρύζω κατάματα...

Κουράστηκα να μου λέτε ότι γνωρίζετε καλύτερα

Εσείς ποιο είναι το καλό, το δικό μου και της χώρας μου..

Κουράστηκα να μου λέτε :"θα κάνεις αυτό που σου είπα εγώ,

θα είναι έτσι και έτσι και έτσι" Και έτσι, όσο ακολουθούσα

το γράμμα του νόμου, αναρωτήθηκα για τα νόμιμα

που καταφανώς ξεπερνούσαν τα Άγραφα και Τόσο Δίκαια.

Το έκανα όσο μπορούσα με το παραπάνω..

Μα να βούλιαξα και βούλιαξεςκαι βουλιάξαμε

και Κατάλαβα ότι η Χώρα της Καθόδου δεν έχει πάτο.

Κάποια μέρα πρέπει κι εγώ να αντικρίσω τα σύννεφα.

Να βγω πιο πάνω από αυτά. Να δω τον ήλιο.

Να πετάξω κι ας μην έχω φτερά. Μονόπαντα ας πηγαίνω.

Κάτι άλλο θα βρω κι ας μη σας φαίνεται ορθό!

Να δω το φως θέλω!

Κάντε μου τη χάρη και μπείτε λίγο στο περιθώριο.

Άστε να περάσει το φως, που κρίνω εγώ.

Άφηστε το, δε θέλω πια να ξέρετε εσείς Ποιο είναι το ορθό μας!

Κρατήστε το για τον εαυτό σας, κοιταχτείτε στον καθρέφτη

και αυτά που λέτε σε μένα κάντε τα στον εαυτό σας!

Ζήστε με Εντολές!

Στρέψτε τις Διαταγές σας στο διαταραγμένο ψυχισμό σας!

Ειρήνη Λεοντάρα