Πως γίναμε έτσι οι άνθρωποι....

Θρηνούμε τους νεκρούς μας

διαδικτυακά.

Γιορτάζουμε τους ανθρώπους μας

μπροστά σε οθόνες.

Εκθέτουμε τα παιδιά μας

σε κοινή θέα για να μαζέψουμε λαϊκ.

Πονάμε με φατσούλες,

γελάμε με αυτοκόλλητα.

Δηλώνουμε πως νιώθουμε σε άγνωστους

και άσχετους, που στην ουσία

δεν τους καίγεται καρφάκι.

Προσποιούμαστε ότι ζούμε

ζωές που δεν υπάρχουν.

Περνάμε τους εαυτούς μας από φίλτρα

για να δείχνουμε αψεγάδιαστοι.!

Και τελικά... λαμπερά ψέματα,

ψηφιακά συναισθήματα,

κορνίζες απάτες,

τέλεια τίποτα

και ουαου για την πλάκα μας...

Κι η αλήθεια;

Που πήγε η αληθεια..???

Γιώργος Καραγεώργος.