Η Νύμφη... Ελένη Σοφία Στοιλου.

Η σκιά σου χαϊδεύει τα χείλη της αύρας
Σπίθα που ζωντανεύει τα άμορφα βράδυα
Οδηγείς στην πηγή νύμφη , και χορεύεις
Τον χορό του έρωτα, σε νερό που μαγεύει!

Στην πηγή των δαχτύλων απόκρημνου βράχου
Καταρράχτες αχόρταγα την ρεματιά χαράζουν
Παντρεύεται η δροσιά της ζωής του βουνού
Με την οσμή των βοτάνων του υπέροχου ουρανού!

Ύμνος ακούγεται στην βουνοκορφή
Στην αρχή του ορίζοντα, στου γιασεμιού την αυλή
Αντικρίζω την υπέροχη,αμύθητη ομορφιά
Νύμφη του έρωτα ,άυλη, απέραντη ομορφιά

Υψώνω τα ακροδάχτυλα προσπαθώ να χορέψω
Να δαμασω το όνειρο, να το δυναστευσω!
Καταράχτης αιωρείται , πόνο προκαλεί
Νύμφη όμορφη, απόκοσμη μορφή!!

Δούλος τα αισθήματα, απόρροια της μορφής σου
Στην φυλακή η πρόκληση της αντοχής μου
Μουδιάζει η αγάπη, και κουρνιάζει
Στις φυλλωσιές της ζωής, σε απόκρυφα δάση!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου