Μαμά να σου θυμίσω πως θα 'θελα και γω,
το φως του κόσμου να μπορώ να αντικρίσω ,
πριν με ψυχρό νυστέρι για πάντα να κοπώ,
λουλούδια, άνοιξη και φύση να μυρίσω.
Μ'αν εσύ δεν διαθέτεις χρήματα πολλά
εγώ ελάχιστα μπορώ να σου ξοδέψω,
σαν τον μοναχό στην σκήτη του θα ζω λιτά
ήσυχο και καλό , να μην σε δυσκολέψω.
Μ' αν πάλι είσαι μικρή για μάνα και διστάζεις
στον κόσμο των "αγίων" μίασμα να φέρεις
με λίθους αμαρτωλών μη με καταδικάζεις ,
να ξέρεις πάντα με τύψεις θα υποφέρεις.
Άσε να χαρώ κι εγώ τα ηλιοτρόπια
ερωτικά σκιρτήματα χέρι με χέρι,
να χαίρομαι σαν το αρνί τα βοσκοτόπια
κι όχι σφαγμένο από γιατρού μαχαίρι.
Μαμά σε εκλιπαρώ άσε με να ζήσω
κι αν δύσκολο θωρείς να με μεγαλώσεις,
σαν έρθουν γηρατειά εγώ θα σε φροντίσω
περήφανη για μένα τότε για να νιώσεις.
Μαμά, ζωή κι εσύ που τόσο αγαπάς,
ούτε σ'εμένα να μην μου την στερήσεις,
όπως εσύ χαρά και γέλιο αναζητάς,
έτσι κι εγώ θέλω να με γεννήσεις.
...Zaikidis Kostas...
Πολύ καλό!!! Μπράβο Κώστα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή