Η ομορφιά σου είναι ένας πίνακας
με λαμπερά αισθησιακά χρώματα,
όποιος σε κοιτάξει μια φορά
τον μαγεύεις στην στιγμή.
Αλλά εγώ σε κοίταξα δυο φορές
δεν μπορούσα να ξεκολλήσω
το βλέμμα μου από πάνω σου
και με έκανες δικό σου...
Όμως δεν ήθελα να αντιδράσω
από μόνος μου ήθελα να γίνω
το χρυσαφί των μαλλιών σου,
το γαλάζιο των ματιών σου,
ένα χρώμα στην παλέτα σου...
Μα εσύ μου τα πήρες όλα,
απορρόφησες και μένα στην στιγμή
την δεύτερη φορά που σε είδα...
Τα έβαλες στο καβαλέτο σου
χωρίς να με ρωτήσεις,
εγώ σου ζήτησα να μου αφήσεις
το κόκκινο της φωτιάς,
το μπορντώ του αίματος...
Ήθελα να ρέει το αίμα στην καρδιά
η φωτιά να καίει μέσα μου για σένα
μα εσύ μου το αρνήθηκες
το πήρες και αυτό με το έτσι θέλω...
Εγώ δεν ήθελα να το πάρεις
να σου το δωρίσω προσπαθούσα
γιατί ότι είχα στο μυαλό,
στην ψυχή και στο σώμα,
από την στιγμή που σε γνώρισα
όλα δικά σου ήταν...
...Αντώνης Σαμολαδάς...
Ο υπέροχος πίνακας είναι της φίλη μου εικαστικού
...Ευρυδίκη Μαρία Βεντούρη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου