Ταράχτηκαν τα έγκατα της γης...
Απ''τα φουγάρα της παράνοιας
βγήκε καπνός
και έκρυψε τον ήλιο
να μη θωρεί
της γης το μοιρολόι...
Το κομπολόι μέτρησε
λεπτά αναμονής
και το αηδόνι
που Χρόνια σιωπούσε
και κένταγε την θλίψη
κελάηδησε παράξενα
σαν κάτι να ρωτούσε την αυγή...
Πότε θα διώξει ο βοριάς
την μούχλα της ομίχλης;
Πότε ξυπνά ο άνθρωπος
από πλανεύτρα ζάλη;
Να πιει νερό αλιπηγής
άρμενα ν'ανεμίσει
να βρει λιμάνια απάνεμα
λεύτερος να πετάξει......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου