Στο χαρτί ξεσπώ και πάλι
Γράφω, ξαναγράφω, σκίζω
Διχως παραλήπτη, διχως προορισμό
Ανόθευτη η θάλασσα
Με αγκαλιάζει με ζέση
Να γράψω θέλω γι αυτήν
Μα ταπεινή εγώ μπρος στο ανυπέρβλητό της
Με τσιγκλάει ένα κυματάκι
Κάποιο απόβραδο μού θυμίζει που ερωτευόμουν σιμά της
Σαν φιλιόταν αυτή με τα σύννεφα
Και κοκκίνιζε από ντροπή ο ουρανός
Σαν ριγούσε το κορμί μου από τα αγίνωτα χάδιά σου
Θα γράψω για σένα, θα γράψω για εκείνη
Ανατριχίλα στο κορμί
Αντάριασμα στην ψυχή
Εκείνη κι εσύ, κι οι δυο σας, γαλήνη και τρικυμία αντάμα
Κυκλοθυμία συναισθημάτων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου