η απόγνωση ακολούθησε τις συνήθεις επαναλήψεις
των γκρίζων συναισθημάτων
καθώς διαβαίνουν κλειστές πόρτες δωματίων
που ο ήλιος ξεχάστηκε
πίσω από τα θολά τους τζάμια.
Η αγκαλιά έκλεισε τρυφερά
φυλακίζοντας το πάθος
αναγκάζοντάς το να γλιστρήσει απαλά
ανάμεσα στα μυστήρια
που κυρίευσαν τα σκιρτήματα των σωμάτων
όταν πλανήθηκαν σε απροσπέλαστους
διαδρόμους ηδονών.
Αναζητήσεις χρόνων χάθηκαν
σε υπαγορεύσεις απαγορευμένων ακολουθιών
μυστικών ρυθμών και αδιάβατων μονόδρομων
που πληρώθηκαν ακριβά
για την απόκτηση ιδεατών εικόνων.
Αγκαλιασμένοι προσπαθούμε
να νοιώσουμε τον παλμό
που εκπέμπουν οι καρδιές
χαράσσοντας πορείες
τολμώντας να αγγίξουμε το απόλυτο
και να γευτούμε το άρωμα που αναδίδει
Δημήτρης Παπαλιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου