Άλλοτε περπατά σκυφτός
Άλλοτε πάλι στην γωνιά μοναχός
Ζητιανεύει, αποζητά αποδοχή
Και ένα κομματάκι μικρό ψωμί
Τα ματάκια του πάντοτε υγρά
Νομίζεις θα κλάψει, είναι μοναχά
Ένα Χάδι αν μπορείς
Μια αγκαλιά τρυφερή να κρυφτεί
Έρχεται Χειμώνας, το κρύο βαρύ
Δεν το αντέχει, ψυχή ορφανή
Σπιτάκι ζητά, μίαν αυλή
Και θα σου χαρίσει αγάπη πολύ
Το σκέφτεσαι ακόμα!! Ευγνωμοσύνη εσαεί
Χέρι που τον ελέησε
ζει σε γιορτή
Την ζωή του θυσιάζει να σε υπερασπιστεί
Κανείς να σε βλάψει δεν το μπορεί
Το σπίτι που τον στέγασε δεν το πουλά
Θεός του είσαι, σε προσκυνά
Φωνή δεν έχει για να στο πει
Πίστη σου προσφέρει και υποταγή
Μην με αγνοείς, είμαι μικρός
Την μοναξιά δεν την μπορώ
Να ξέρεις δεν ζητώ πολλά
Μόνον ένα Χάδι σου και νιώθω βασιλιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου