Ο Κύκνος.... Νίκος Δημογκότσης.

Αυτός ο κύκνος στην ακτή, της μαγεμένης λίμνης,
ήτανε κάποτε παιδί της μακρινής Σελήνης,
και κάθε μέρα στο σχολειό, διάβαζε Ιστορία
και μάθαινε ο έρωτας δεν είναι αμαρτία.
Και λίγο σαν μεγάλωσε και έγινε αγόρι,
το βλέμμα έριξε στη γη, κι αγάπησε μια κόρη,
Και έπεισε τη μάνα του μια νύχτα να κατέβει
και το κορμί της φίλησε και στο λαιμό ανέβει.
Μα κείνη το απώθησε γλυκά από το σώμα,
του είπε πως δεν ένιωθε να του δοθεί ακόμα.
Κι εκείνο έκλαψε πικρά, και είπε να γυρίσει,
μα χάθηκε μέσα στο φως, ο δρόμος είχε σβήσει.
Κι η Αφροδίτη η θεά, το είδε, το λυπήθει
και μ ένα φίλτρο μαγικό, απ των Νυμφών την κρήνη,
του άλειψε το στήθος του, κι ο κύκνος εγεννήθει,
και του πε πως παντοτινά, θα ζει σε μία λίμνη.
Εκεί θα ερωτεύεται σε πλήρη αρμονία,
με του νερού το διάφανο, με τ ουρανού τα θεία.
Και λύπη πια καμιά, δεν θα χει στην καρδιά του,
κι όποτε θέλει θα πετά, με τα λευκά φτερά του...

(Αφιερωμένο στην εκλεκτή ποιήτρια και φίλη Σοφία Κατραμάνου
Σοφία μου να είσαι πάντα καλά, και να ποιείς θαυμαστά!!!)
Στην φωτό : Η Σοφία Κατραμάνου !!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου