Φύση... Χάρης Παπασάββας.
Γέρικος πεύκος
στα στήθη της ραχούλας
στάζει δάκρυα.
Τερπνό φεγγάρι
αφρισμένο τοπίο
μάταια κάλλη.
Μέσα στις λεύκες
χάθηκε ο ψίθυρος
μια γκρίζα τρίχα.
πευκοβελόνες
τα άστρα χρυσοκεντούν
φως σκοτοδίνης.
Ανάσες αυγής
θούρια νοσταλγίας
λικνίζουν νησιά.
Στις αϋπνίες
τα κυπαρισσόμηλα
σιωπές ηχούν.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΑπάντησηΔιαγραφή