Ένα όνειρο... Χρυσαυγή Τούμπα.

Όπως κάθε βράδυ την ίδια ώρα ήρθες στο όνειρό μου
Έχεις το δέρμα σχεδόν διάφανο, χλωμές φλέβες το οργώνουν,
κι έχεις κάτι μάτια τρομακτικά θλιμμένα, μαραμένα μάτια
Σε βλέπω να βγαίνεις μέσα από μια χρυσαφιά θάλασσα την
ώρα που ο ήλιος βυθιζόταν, ένας αέρας πέρασε μέσα από τα
μαλλιά σου.... δεν κουνήθηκε τρίχα, ένα γλαροπούλι έκρωξε
πάνω από το κεφάλι σου... δεν γύρισες βλέμμα
Σταυρώνεις τα χέρια στο στήθος και μου χαμογελάς σαν να
ήθελες να διώξεις εκείνο το καταθλιπτικό βάρος που έχει
αγκυροβολήσει πίσω από τα μάτια μου
Να διώξεις τη μοναξιά μου σκουπίζοντας τα δάκρυα της ψυχής
Να γιατρέψεις εκείνη την αδηφάγα πληγή...
μ ένα γλυκό χαμόγελο, ένα χάδι, ένα παραμύθι ψιθυριστό
Μια μουσική αιωρείται στον αέρα πηχτή, να την κόψεις με το
μαχαίρι Ανοίγεις δρόμο μέσα της για να έρθεις σε μένα
Τα χέρια σου αγκαλιάζουν το πρόσωπό μου
Σε κοιτάζω στα μάτια
Είσαι γεμάτη φως
Είσαι γεμάτη αγάπη
Και οι άγγελοι χαμογελούν και διαλύεται η νύχτα των σκέψεων
Κοιμάμαι ανάμεσα στα φτερά σου
Διάφανη μάνα μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου