Άτολμο ταξίδι φθινοπωρινό,
ποσπαθώ να ξεχαστώ, στ' αυγουστιάτικα
σινιάλα στη χαρά των πελαργών, να λικνίζομαι
στο κύμα σε ορχηστρικό χορό!
Κι αν το καλοκαίρι είναι ακόμα εδώ,
θα θυμάμαι τις στιγμές το δικό σου προορισμό,
της φυγής μου το ταξίδι να βολτάρουνε οι γλάροι
στης ψυχής το στοχασμό!
Μες τη σκέψη μου σε ψάχνω
σε έναν άλλο Γαλαξία, στ ' αντιφέγγισμα
της νύχτας ξεπερνάς τη φαντασία!
Πάλι αράδες ξαναγράφω, στα κύματα
τα μανιασμένα στου σεπτέμβρη τη σελήνη
θα λιποτακτώ στ' αστέρια, ίσως βρω
το μοναδικό που μοιάζει εσένα!
Απέραντε ωκεανέ μου να' ξερες πως
μ' εξιτάρεις, στους αφρώδες στεναγμούς σου
στ' αγνωστά σου τα πελάγη!
Φθινοπωρινό τραγούδι μοιάζει ο ήχος
των κυμάτων, νότες πιανου ξεχωρίζεις
μελαγχολικών ασμάτων!
Φθινοπωρινές στιγμές σεργιανώ
στις αναμνήσεις, στου ουρανού τους πηγαιμούς
στο γαλαξία της σελήνης!
...Νέλλη Κουμεντάκη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου