Απ' τις ''Φθινοπωρινές γρίλιες''.... Εύα Λόλιου.

Θλίβεται ο ουρανός κι η θάλασσα
που 'λθαν τ' άγρια κύματα
στου Άη Γιαννιού την ακτογραμμή.
Θλίβεται η Παναγίτσα στο σκαρί
ο καπετάνιος κι ένα νυχάκι ξαπλωτό στ' ορίζοντα
που τους χτυπάει χρυσή βροχή.
Θλίβεται το γιασεμί , που κλαίει
μισά τα φύλλα της καρδιάς του στην αυλή
τ' άλλα μισά στο μονοπάτι χύνονται
κι ένα τριζόνι ξωπίσω τους εκλιπαρεί..
Του φθινοπώρου σαν ήλθε η βοή
ανατριχιάζει όλη η γη
και το βουνό αντίκρυ του πελάγους
γέρνει θλιμμένο τ' αδειανά κλαριά του
στην έρημη πια ακρογιαλιά του..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου