Σημάδι παλιό, μαγικό,
κρυμμένο σε μάτια παιδικά,
που παίζεις στις λάμψεις
των φιλιών του φεγγαριού στο κύμα.
Αχνό στο γέλιο
γερόντων πικραμένων,
φωτίζεις την πείρα την παλιά.
Στο κελάηδημα των πουλιών ξεχασμένο,
στις στερεμένες πηγές των βουνών,
στα στρογγυλά και άδεια
κοχύλια της άμμου.
Κάθε που φανερώνεσαι
σ' όσους ακούν το θρόισμα
των φύλλων της βελανιδιάς,
δείχνεις νέο κι αρχαίο,
γεμάτο γωνίες, καμπύλες και χαρές.
Κι αφήνεσαι στου κόσμου τα χέρια,
που σε πνίγουν, σε λειαίνουν,
μέχρι με λύπη να κρυφτείς.
Έννοια μην έχεις,
μεγάλοι ποιητές θα σε βρουν ξανά,
θα λάμψεις, θυσία , προσφορά,
Συλλογή Ξεχασμένες Ζωές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου