Έφυγες λοιπόν! Τα κατάφερες !
Λεύτερη πέταξε η ψυχή σου
φτερωμένη για τις ουράνιες μονές
που τόσο πόθησε η μαρτυρική σου ζωή
Βαρύ σταυρό σήκωσες αγόγγυστα
μα τώρα ξέγνοιστη τριγυρίζεις
σ’ όπου αγάπησες μέρη
Σήμερα φόρεσες τα καλά σου μανούλα
παπούτσια που τόσο πεθύμισες
και βγήκες βόλτα στου παραδείσου τις γειτονιές
Μάνα μου
σε αναζητώ σε κάθε ανοιγοκλείσιμο των ματιών μου
σε κάθε τι μικρό η μεγάλο που σε θυμίζει
Στα πέταλα των λουλουδιών που τόσο λάτρευες
σε στολίσαμε μυρωμένη να φύγεις
Πήρα την τελευταία ανάσα σου στα χέρια μου
την έκανα προσευχή και τραγούδι
κι αν τώρα σίγησε η γραμμή του τηλεφώνου
μια άλλη άνοιξε σε απευθείας μετάδοση
Μετέωρα τα σ’ αγαπώ σκορπίστηκαν γύρω μας
Σ’ αγαπώ μανούλα
Πάρε το τελευταίο μου φιλί
νάχεις για τον δρόμο
Δώσε μου το τελευταίο σου φιλί
νάχω παρηγοριά κι ‘ατίμητο φυλακτό
μες την ψυχή μου
Δεν σου στάθηκα εμπόδιο
Σ’ άφησα να φύγεις
έσφιξα χίλια κομμάτια την ψυχή μου
πλεγμένα κομποσχοίνι της αγάπης σου
Άνοιξα δρόμο να περάσεις θησαυρέ μου
γιατί ξέρω πως τώρα φύλακα άγγελο
στο πλάι μου θα σ’ έχω
πως τώρα έχω κι εγώ μια άγια ψυχή
για μας να μεσιτεύει
Καλό σου ταξίδι μάνα …σ’ αγαπώ ψυχή μου
Αδελαίς Παπαγεωργίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου