Πώς.... Κατερίνα Πήττα.

Πώς συμβιβαστήκαμε με το μέτριο;

Πώς συνηθίσαμε το "λίγο";

Πώς κηρύξαμε σε αφάνεια, το "πολύ";

Πώς μας κυρίευσε η σιωπή;

Πώς αρνηθήκαμε το φως;

Πώς αποκοιμίσαμε τη σκέψη;

Πώς τορπιλίσαμε το μέλλον;

Πώς διαγράψαμε τη μνήμη;

Πώς αφανίσαμε πατρίδες;

Πώς φοβηθήκαμε το εμείς;

Πώς λησμονήσαμε αδερφέ;

Από εραστές του ωραίου

και τ' αληθινού,

περιπλανόμενοι επαίτες,

στων αφεντάδων τις αυλές...

Γονυπετείς "αχθοφόροι"

Υποτακτικοί

Ελάχιστοι

Μηδαμινοί

Τυχάρπαστοι και κολαούζοι,

σε τράπεζες διαπλοκής...

Εντολών κομιστές

Πατριδοκάπηλοι

Πατριδοκτόνοι

"Νάνοι" πολιτικοί

Χωρίς αιδώ

Χωρίς ντροπή

Σε μια σιγή ανυπαρξίας,

εκκωφαντική,

το παρελθόν ξορκίζουμε...

Μας ενοχλεί,

ο ομφάλιος λώρος,

με την ιστορία

και ζητάμε να κοπεί...

Σε τούτη δω τη γη,

την ιερή,

του Μεγ' Αλέξανδρου,,

βρυχάται η ψυχή...

Νυχτώσαμε, αδερφέ...

Νυχτώσαμε...

Τι κι αν εσύ,

το 'χεις για μεσημέρι...

Κατερίνα Πήττα