Πλημμυρίδα αισθήσεων
μπροστά στις λυγερές βουνοκορφές σου
τον γέρον άνεμο ξυπνήσανε
μεσοβραδύς
φυσώντας ορμητικά
στα στέκια του ονείρου
παρασύροντας
τα πορσελάνινα σερβίτσια του τσαγιού
συλλεγμένα βοτανόφυλλα
από ανήλικα αγόρια
που δεν εγνώρισαν ακόμη την χαρά
πορεία κάθετη χαράζεις
τέμνοντας
τις οριζόντιες αντιθέσεις
μελένιες ζωγραφιές υπέργηρων κυριών
καθώς το μέλι ρέει
στη ραγισμένη τους κυψέλη
κλασικές φιγούρες μάμης
με μάγουλα πουδραρισμένα
κοκκινόχειλα
και μύτη κλαίουσα οδυνηρώς
στης γύρης την επιδρομή
παίζοντας νανούρισμα της βιόλας
μ'ένα δοξάρι κρίνο
κομμένο
στης χαραυγής τον θρήνο
που πότισαν τα πεφταστέρια του Οκτώβρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου