Ημέρες γκρίζες γεμάτες σύννεφα
λαχτάρησε πια για λίγο ήλιο η ματιά
μουντός καιρός,πολύ βροχή, κρύο πολύ
αποκλεισμένοι και απαγορευτικά.
Και ξάφνου, ο ήλιος έλαμψε ολόλαμπρος
και το ποτάμι φάνταζε πανέμορφη πηγή.
Ήταν σαν νάρθε πρώιμα φέτος η Άνοιξη
στέγνωσε και ζεστάθηκε και η βρεγμένη γη!
Γαλήνεψαν τα κύματα της θάλασσας
τα πυκνά σύννεφα διαλύθηκαν,χαθήκαν
και του νοτιά εκόπασεν το κύμα μονομιάς!
Πετούμενα φτερούγισαν και στα κλαδιά καθήσαν.
Η φύση μοιάζει σαν να συνομωτεί
χαίρετε και συναινεί σ΄ετούτο το παιχνίδι
συνομωτεί στο υπέροχο θαύμα του χειμώνα
τόσο σοφά, τόσο απλά να συμβούν τ'αφήνει.
Αυτές οι όμορφες μέρες είναι χάρισμα,
ζεστή,μαγευτική ανοιξιάτικη εικόνα!
Για να κλωσσήσει τα μικρά της τα αυγά
η όμορφη θαλασσοκόρη η αλκυόνα!
Ανάμεσα σε απότομα βράχια κοφτερά
χτίζουν φωλιές προστατευμένες
αυτά τα πανέμορφα πουλιά
φωλιές σοφά ομορφοπλεγμένες!
Το ένα κλωσσά ενώ το άλλο πετά
με έγνοια και με τόσην χάρη.
Βουτάει στην θάλασσα βαθιά,ξαναπετά,
στο ταίρι του,προς την φωλιά και πάλι.
Τί ομορφιά!Από ψηλά πέφτουν στην γη
ολόχρυσες του ήλιου οι αχτίνες
και κάτω στα βράχια η φωλιά ξαναγεννά
Βαρβάρα Κατσιάνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου