Βούτηξα μέσα σε ένα φλυτζάνι με καφέ
Έγινα τόσο μικρή
που χωρεσα και εκεί
Κρατησα μέσα στα τρεμάμενα μου χέρια
την θάλασσα ρε
Έγινα τοσο μεγάλη
Που ο ωκεανός μου δωσε χάρη
Μου έδωσαν όνομα
Με είπαν Αλικη
Μα το δικο μου πιο πολύ,
απο όλα πως μου λείπει
Εφτιαξα ένα δέντροσπιτο σε έναν κρατήρα
Και την φωτιά την εσβησα με πυροσβεστήρα
Να μην ξεχάσω να σας πω
ότι συνάντησα κάπου και τον Χαρο
Και του πα εάν τολμάς
έλα από εδώ εγώ να σε πάρω
Έγινα στα χέρια του δρεπάνι
Και εκοβα κεφάλια
Κική Ματέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου