Ααφάλεια , που μπορούσε να τη δει και να τη νιώσει , μέσα απ το
γράψιμό της ,που κανένας κίνδυνος δεν την παραμόνευε.
Σιγουριά ,πως την άκουγε και δεν της δημιουργούσε
ανασφάλειες, σχετικά με το αν και πόσο σοφές ήταν οι
επεξηγήσεις που πάλευε χρόνια τώρα να εξηγήσει ,στα τρωτά
σημεία των χαρακτήρων των άλλων.
Εχεμύθεια , αφού ήξερε πως είχε αποθηκεύσει για τα καλά τα
μυστικά της και τα λόγια της καρδιάς της ,στους σκληρούς
δίσκοςυ της καρδιάς του ,που πάλευε να τους μαλακώσει και
να τους εξανθρωπίσει.Αγάπη τρελλή και παλαβή ,αφού αυτός
ήταν ο αίτιος και ο υπαίτιος για της αρμονία της ψυχής της ,
όταν της το επέτρεπαν αλλά αυτός και μόνο αυτός ,ήταν ο
δικός της κυρίαρχος και σιαμαίας φίλος και συνοδοιπόρος της .
Ταύτιση , αφού ερχόταν συνέχεια και της έκρουε το καμπανάκι
του κινδύνου ,έχοντάς της σε γρήγορση , να μην παραιτηθεί
και να χει το νου της , στα συμφραζομενά του , αφού τα
ευκολως εννοούμενα και για τους δύο ήταν παραλειπόμενα ,
χρόνια τώρα. Σεβασμό ,σε μεγάλο επίπεδο ,καθώς την
επισκεπτόταν συχνά πυκνά ,αφού ένιωθε πως τον έχει
ανάγκη και έπρεπε να της συμπαραστέκεται και να της
στέκεται βοηθός , αρωγός και συμβουλάτοράς της .
Ευγνωμοσύνη , το κυριότερο και το πιο δυνατό συναίσθημα ,
που την διακατείχε εξαρχής συννειδητοποίησε το τάλαντό της
και επιχειρησε να το αφήσει πίσω ,να μην ασχοληθεί καν
μαζί του ,αφού έπρεπε να εκτελέσει και να διατελέσει στα
καθήκοντα εκείνα ακριβοδίκαιη και απόλυτα συνεπής .
Μα το βάρος της ψυχής , νου ,καρδιάς ,του ψυχικού της
κόσμου και κυρίως του ιδεολογικού εκείνου ,που δε δεχοταν
ποτέ την αδικία με το συμβιβασμό , την παρενέργεια του
ήθους ,μεταποιημένη και μεταλλαγμένη ως ανηθικότητα ,
ήταν εκείνες οι κόκκινες γραμμές που δε δεχόταν όχι μόνο
να της παραβιάσει η ίδια ,αλλά κι όποιος ή όποια δεχόταν
να πορεύεται δίπλα της ,ως φίλη , φίλος , ακόμα το απαιτούσε
με τον τρόπο της ,κι απ τον ίδιο το συνοδοιπόρο στη ζωή της .
Όταν έβλεπε πως νοσούσαν τα εδάφια εκεινων των ψυχών ,
απλά, απομακρυνόνταν και δεχόταν τους γραφικούς,
εναγκαλισμούς του Μούσου της ,που ποτέ δεν την είχε
Αννα Ζανιδακη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου