Στο πέταγμά σου... Αννα Ζανιδακη.

Στο πέταγμά σου , αντριωμένες καρδιές ,υποκλίνονται στη μέθη
του αντάρτικού σου αιθέρα .
Πετάς ψηλά και ορίζεις τα ίδια τα ίδια ,μα τα επαναλαμβανόμενα
ετσι θα πάρουν σάρκα και οστά και θα διατηρήσουμε όσοι το
χουμε ,στο αίμα μας , στον ψυχισμό μας ,αξίες και ιδανικά ,
αναφαίρετα και ανέπαφα,απ την κοσμοθηριωδία των φίλων
λέμε τώρα και συγγενών επίσης
Σε εκείνο το πέταγμα που όλες οι συγκυρίες συμφωνούν και
συντελούν στο ανορθωτικό ανύψωμα του ενδιαφέροντός μας ,
είτε για δουλειές είτε για σκέψεις επεκτατικές και οφέλιμες.
Αφήστε τον άνθρωποι , να νιώσει το πέταγμά του και να
αισθανθεί την ελευθερία του , καθώς το άρωμά της , είναι τόσο
ελκυστικό και τα θέλγητρα της ,τόσο έντονα και ακατανίκητα.
Θες να φύγεις απ τα σταθερά και τα μόνιμα , να πετάξεις και να
διαισθανθείς έστω και για πρώτη φορά ,ότι μπορείς , είσαι ικανός
να κάνεις το καλύτερο για τον εαυτό σου .
Αν δεν πολεμήσεις εσύ για τις ανάγκες σου και τις πεποιθήσεις
σου, τις δυναμικές και τις δυναμικότητες που έχεις να φανείς
και να υπερτερησεις ,κανένας άλλος δε θα το κάνει για σένα.
Μη νομίζεις ότι πάντα οι φίλοι και οι γνωστοί , οι συγγενείς
θα χαρούν μ όλο αυτό το δικό σου φιλελευθερο πέταγμα ,
αφού θα φύγεις απ τα δικά τους στεγανά και δε θα μπορούν
να σου ορίζουν είτε και να σου καθορίζουν το μέλλον σου
και τις οδούς του . Τυχερός ο κάθε αετός , να τείνει να
γεύεται το δικό του ιπτάμενο αγαθό , της ανεξαρτησιας
του καθώς και της αυτοκυριαρχίας του .
Μη μένετε στα χαμηλά πετάγματα ,ίσα ίσα να νιώσετε την
παααμικρή αισθητή διαφορά ,του εδάους απ τον αερα .
Η ζωή θέλει πέταγμα έντονο , αληθινό , μα κυρίως να ναι
τόσο απολαυστικό για μας , για τα θέλω μας , τα πρέπει
και τα καθωςπρέπει.
Γιατί άλλοι πετάνε στα σύννεφα, σε ροζ έντονα που όταν
προσγειωθούν απότομα ,αποκτούν το άλικο του αίματος και
του πόνου ,της προσγείωσης , με την καρδιά που πιστέψτε
με πονάει πολύ !!!!
Ίσως και να ναι δίπλα σας ,εκείνη η σωσίβια λέμβος ,
να περισώσεικαι να περισυλλέξει τα κομμάτια σας , που ένα
ένα ίσως ανκαι δύσκολα ,να συναρμολογηθούν και να
αποτελέσουν παλιές εικόνες μεν ,αλλά νεοφερμένες τακτικές
επανασυγκόλλησης και επανένταξής σας στο οικογενειακό
ακόμα και στο φιλικό σύνολο.
Το καλύτερο θα ταν να μην παίζουμε παιχνίδια τρελλά
ανεξαρτησίας αν δεν είμαστε σε θέση και να τα υποστηριξουμε
μα περισσοτερο να τα αναλάβουμε.

Αννα Ζανιδακη.
ΣΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΑΝΑΖΗΤΩ,ΤΑ ΘΕΛΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ..
ΠΟΡΕΙΑ ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΘΩΣΠΡΕΠΗ.Α.Ζ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου