Τα ονειρά μου την άνοιξη
παίρνουν άλλη μορφή μα
λουλουδιάζει η φύση κι εγώ
μέσα της έχω γεννηθεί!
~~~~~
Τα όνειρά μου ξανοίγονται
στα γαλάζια ακρογιάλια, στου ουρανού
τ' απέραντο, σε διαδρομές μεσοπέλαγες
στα δικά σου σινιάλα!
~~~~~
Στου φεγγαριού
τ' αντιφέγγισμα, στη βελουδένια
σελήνη, στου απείρου τ' απόσταγμα
η ψυχή μου ψελλίζει!
~~~~~
Τα όνειρά μου την άνοιξη
συμπεριλαμβάνουν και σένα, σε βιώνω
απίστευτα αφού έρχεσαι σαν άγγελος
με την άρπα στα χέρια!
~~~~~
Τα όνειρά μου την άνοιξη
μιλημένα είναι απ τ' άστρα απ' τ'ανέμου
το θρόισμα τη φεγγαράδα στη θάλασσα
κι απ τα μπλέ σου τα μάτια!
~~~~~
Είσαι απάνεμο πέρασμα,
και η αναπνοή σου ζεστή, λησμονιέμαι
στη μουσική τη μαγική της στιγμής, μοιάζεις
στην άνοιξη τη σκέψη και την καρδιά μου κρατείς!
~~~~~
Νέλλη Κουμεντάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου