Σε μια σειρά σας στρατολόγησαν και σας δώσανε
να σηκώσετε έναν πλανήτη ολόκληρο.
Τα φτερά σου άνοιξες για να μην καταρρεύσεις.
Πόση καρδιά χρειάζεται για να μην διαλυθούν
τα κομμάτια σου και χάσεις το στοίχημα
που όρισες τον εαυτό σου.
Πόση δύναμη να μην καταρεύσεις
έδωσες στα βουρκωμένα σου μάτια
να μείνουν στεγνά και να δίνεις
το κουράγιο για το αύριο.
Ήσουν εκεί για να γίνεις το στήριγμα τους.
Εσύ που απλώνεις το χέρι σου για να
γίνεις η παρηγοριά τους.
Που αφουγκράζεσαι την καρδιά τους
για να τους δίνεις λίγη ζωή ακόμη.
Έγινες η οικογένεια τους μέσα
στη μοναξιά που έμενε να
δίνει ο καθένας τη δική του μάχη.
Μια υπηρεσία για όλα τα συναισθήματα
έγινες που έπρεπε να απλώνεις με τα
μάτια σου την ελπίδα σε αυτούς
που νοσούν και
πονούν μόνοι στους λευκούς
τοίχους με μια πόρτα κλειστή
και στην καρέκλα να στέκεται ο φόβος
και η μοναξιά.
Η μόνη τους παρέα που έμενε να
γίνει και η δικιά σου .
-Αχ κόσμε μου.
-Πόσο λίγος χρόνος χρειάστηκε να
αλλάξεις τις θεωρίες σου και εγώ
να είμαι δύπλα σου με μια βελόνα
στο χέρι και να σου τάζω ότι όλα
είναι ένας εφιάλτης και θα περάσει.
-Να στέκομαι σαν τον ήλιο που σε ζεστένει
και εγώ απλά να σκύβω το κεφάλι
και να θρυνώ χωρίς να με βλέπεις.
Λόγια που ακούς στους διαδρόμους
και σιωπές πίσω από
τις αίθουσες αναμονής.
Υπάρχουν και αυτοί που μπορούν και στέκονται
σε ένα ύψος που θέλει ψυχή για να δώσει ζωή στο θάνατο
και ελπίδα για ένα υγιές αύριο.
Ήρωας των καρδιών
Ήρωες των παιδιών
και των αρρώστων με όνομα
σε ένα πλανήτη που έχασε τη δύναμη να κοιτάει
την αισιοδοξία κατάματα! !!!!!!
Ιωάννα Καγκαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου