Όταν σε κοίταξα ήταν
σαν ν' άγγιζα το χρώμα τ' ουρανού,
τα μυστικά της θάλασσας στο βλέμμα σου
όλα κρύβονται, ταξίδια μοιάζουν του βυθού!
~~~~~
Στ' αφρισμένα κυματά σου
μερεύει η ψυχή, και στην ακροθαλασσιά σου
τα μελτέμια των ματιών σου αλλάζουν στη στιγμή!
~~~~~
Κι όταν σμίγουν οι ματιές μας
φεγγοβολούν οι ουρανοί, τραγουδούν
τα όνειρά μας σαλπάρουμε σ' άλλο κόσμο
στου ανέμου τη βουή!
~~~~~
Όταν σε κοιτώ ψάχνω
εκεί τη λησμονιά, η φαντασία μου
ασίγαστη χορεύει, η ψυχή μου στα πέλαγα σου
τ' απλωτά!
~~~~~
Στον αστερισμό της νύχτας
μες τη μοναξιά, όλα μοιάζουν παραμύθια
αινίγματα ανεξήγητα σε λιμάνια ταξιδεύεις
ουτοπικά!
~~~~~
Ένα αίνιγμα κι εσύ που'ρχεσαι
μες τη σιωπή, στου φεγγαριού τη χάση
κι έχεις γίνει ειρμός της σκέψης αλαργινή μου
~~~~~
Νέλλη Κουμεντάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου