Ουρλιάζουν οι σχέσεις
Θάλασσες γίνονται που πνίγουν τις ακτές τους.
Ο μουσώνας ξεγέλασε τα σύννεφα
Υποσχέσεις βροχής
Το ιερό δέντρο μαράθηκε
Μα τα δάκρυα είναι αλλιώς
Άσε με να κοιτάξω λίγο εντός σου.
Αυτά που δεν μου δείχνεις να διακρίνω
Καίνε οι φάροι τα σπασμένα κουφάρια στους βράχους
Πώς τον αγέρα θέλεις να νικήσεις;
Λάβα πίσω από νοτισμένα ματόκλαδα
Τα άστρα λάμπουν ,έχει πανσέληνο σήμερα.
Γόνιμο για σπορά το χωράφι.
Άσε με να γινώ καθρέφτης ή μήπως ο γκρεμός σου;
Δυό Ινδιάνοι χορεύουν στην έρημο
Οι λευκοί ετοιμάζουνε πόλεμο
Απομείναμε ναυαγοί του ονείρου σε κινούμενη άμμο.
Τον πόνο σου με χάδια θα απαλύνω,
αλλιώς καράβι θα πνιγώ μέσ' τον βυθό σου.
Άσε με να κοιτάξω λίγο εντός σου..
Μέγγενη το ουράνιο τόξο πάνω από ωκεανούς ,
ψάχνει το χαμένο του μπλέ.
Κόκκοι σκόνης στροβιλίζονται στο πηγάδι της λήθης
Ματώνουν οι μνήμες πάνω
σε αγριολούλουδα που βάφονται κόκκινα.
Σαλιώνω το δάχτυλο κι αποξεχνιέται
μετέωρο σε σελίδα αδιάβαστη.
Πώς άρχιζε τάχα η ιστορία;
Είχε δράκους, μάγισσες, ιππότες;
Και πώς τάχα να τελειώνει;
Με εσένα κι εμένα;
Κτενά Ρούλα
Για την ημέρα του βιβλίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου