Ο ουρανός συννέφιασε
άρχισε το μπουρίνι
η θάλασσα πως
άφρισε
αέρας τρελή δίνη!
Ένα μικρό τόσο μικρό,
μικρό θαλασσοπούλι
στον βράχο τον
απόμακρο
στης θάλασσα το
τούλι!
Μέσ’ στα δίχτυα του
ψαρά,
μπλεγμένο το καημένο,
είναι που το βρες
συμφορά
μες στα βαθιά νερά!
Αέρα μην λυσσομανάς,
θάλασσα πρόσεξέ το
το θαλασσοπούλακι
μου αχ!ελευθέρωσε το!
Να έρθει, πάλι στη στεριά
και στα μικρά παιδιά
του
γιατί όλα τους το
καρτερούν,
να παίξουν στην ποδιά
του!
Μη με πικραίνεις
θάλασσα
φέρτο μου πάλι πίσω,
το θαλασοπουλακι
μου
άλλο δεν θα αγαπήσω!
Νίκη Σιγάλα 6/5/21
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου