Ένα Ξεχασμένο Όνειρο... Εύη Καφούρου Αλιπράντη.

Σε ένα στενάκι,
Με μια βοκαμβίλια που αγκάλιαζε
μια πόρτα κλειστή,
έχω ξεχάσει ένα όνειρο...
Αν το δεις μην το τρομάξεις,
Αστο εκεί
Να μας περιμένει,
Φύλακας στα όνειρά μας τα μεγάλα ...
Ακόμα να συγχωρήσω το χρόνο...
Μα η ποινή του, μόνο την εξω εικόνα
Να καταφέρνει να αλλάζει...
Αντε πότε θα έρθεις να παίξουμε;
αφιερωμένο στα ξαδέλφια μου στην Πάρο.
Ξέρουν αυτα....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου