Πάντα να έχεις φυλαγμένη μια ομπρέλα
για τη στιγμή της καταιγίδας
που φέρνει την ομίχλη,
για τα λόγια που δεν ειπώθηκαν
για τα λόγια που έγιναν κραυγή,
για την αλήθεια που δεν αντέχεις
για την αλήθεια που δεν ξέρεις,
για τα παραμύθια τα γνωστά
για τα παραμύθια τα καινούργια,
για τον ερωτα που δεν ορίζεις και
για τον έρωτα που θα ήθελες να ορίζεις,
για τις λέξεις που πονάνε
για τις λέξεις που ελπίζεις,
για αυτά που ακούς
και για τα αλλά που δεν σου λενε.
Για την ώρα του μεγάλου πάθους,
για τα λόγια που χαϊδεύουν
τόσο όμορφα τ' αυτιά.
Για την ώρα του οργασμού
και του παραλογισμού,
φυλάξου έρχεται η αυγή.
Πάντα να κρατάς φυλαγμένη
μια ομπρέλα για τη στιγμή
που η σταγόνα γίνει καταιγίδα
και σε παρασύρει στα μονοπάτια της.
Κι αν τελικά βραχεις μη λυπηθείς μπορείς
πάντα να χορέψεις στη βροχή
και να αφήσεις τις σταγόνες της
Φλώρα Τ Jose
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου