Του θέρους νύχτες... Κατερίνα Πήττα.

Του θέρους νύχτες,

υφάλμυρες και διψασμένες!

Μ' ανύπαρκτες

χωροχρονικές συντεταγμένες...

Κι οι λέξεις γυμνές!

Σπονδές,

στις εξαΰλωμένες στιγμές,

εκείνου του δοξαστικού

παραληρήματος της σάρκας!

Ένα φιλί

- κανέλας γεύση -

να στιλβώνει

δυο διάστιχτ' από πόθο,

ροδόχροα χείλη!

Κι απ' των ξέπνοων στίχων

τη γλυκιά περιδίνηση

να εκρήγνυται

- ποιητική αδεία -

αλώβητο και σθεναρό,

του έρωτα το εύγλωττο...

εξ' αμελείας

ή εκ προθέσεως,

μη ρωτήσεις...!

Δεν έχει καμία σημασία...!

Κατερίνα Πήττα 30/06/2021