Δεν είσ' εδώ... Ανδρέας Μαζαράκης.

Δεν είσ' εδώ κ' είναι θλιμμέν' οι ουρανοί,

δεν τον αφήνουνε, τον ήλιο να φανεί.

Είναι θαμπά, σχεδόν σβηστά τα φώτα,

τίποτα, πια δεν θα 'ναι σαν και πρώτα.

Δάκρυα είναι οι σταγόνες της βροχής,

κόκκινο χρωματίζουμε το χώμα

και πως να σβήσουνε τη δίψα της ψυχής,

γεύση πικρή αφήνουνε στο στόμα.

Μπαίνω στο σπίτι, μα εσύ δεν είσ' εκεί,

δεν ξέρω, πως τον πόνο να γλυκάνω.

Βάζω να παίζει, λυπημένη μουσική,

σαν φέρετρο, μου φαίνεται το πιάνο.

Θα φυλακίσω, θα καρφώσω τις στιγμές,

θα τριγυρνάω στις παλιές διαδρομές.

Μ' ανήκουνε και δεν σου τις χαρίζω,

της μοναξιάς τις νύχτες να γεμίζω.

21/06/2021 Ανδρέας Μαζαράκης