Ορμέμφυτο με οδήγησε σε εσένα
Τα δικά σου μονοπάτια να διαβώ...
Η ορρωδία του άγνωστου της ψυχής
Της καρδιάς μου τους δρόμους άνοιξαν.
Φοβήθηκα να μπω στο δάσος
Στα δικά σου κρυμμένα μονοπάτια,
Όμως η τολμη της αγάπης
κατέρριψε τον φόβο των ματιών.
Το δάσος ήταν σιωπηλό πουλιά
δεν κελαηδούσαν
Τα μονοπάτια ήταν στενά
Ψυχή ανθρώπινη πια πλέον δεν χωρούσε.
Δύο δρόμοι χώριζαν το ένα μονοπάτι..
Πήρα εκείνον το λιγοτερο ταξιδεμενο
Ήταν εκείνο που σου έδειξε τη διαφορά.
Έτσι, στα μονοπάτια της ψυχής
βρέθηκα μπλεγμένος,
Και δροσισα τις νύχτες σου
Με αγάπης αγκαλιές.
Σου έδειξα το δρόμο της καρδιάς
Μου άνοιξες το δρόμο της ψυχής
Και περπατήσαμε μαζί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου