Όλοι Οι Δρόμοι... Πέτρος Τσερκέζης.

Ένας ο δρόμος για να ‘ρθω σ’ εσένα

Μοναδική η δεντροστοιχία που με κράζουν τ’ αηδόνια.

Έτοιμο το φεγγάρι να μου γεμίσει την αγκαλιά.

Χίλιοι οι δρόμοι για να ‘ρθω σ’ εσένα

Μοναδική η στιγμή να πω το σ’ αγαπώ

Μοναδική η αιωνιότητα, βασιλικός ο θρόνος.

Κοντινός ο δρόμος σαν να βγαίνω στον κήπο για ένα λουλούδι

Σαν να πηγαίνω στο ανθοπωλείο για μια ανθοδέσμη

Να τη χαρίσω στα γενέθλια της αγάπης.

Ένας ο δρόμος για να ‘ρθω σ’ εσένα

Χίλιοι οι δρόμοι που με κρατούν μακριά σου

Μια η υπόσχεση χίλιες οι καταιγίδες.

Ένας δρόμος φραγμένος, οι πύλες τ’ ουρανού κλειστές

Τι απέραντο βουνό για να σε φτάσω

Παγιδευμένη καρδιά μέσα σε πυρκαγιές.

Έρημος ο δρόμος νεκρή η δεντροστοιχία

Χωρίς κελαηδήματα αηδονιών

Χωρίς ψίθυρους, χωρίς φεγγάρι.

Πόσους αιώνες θα κουβαλάς το σταυρό στους ώμους

Τοίχος ψηλός, κεραυνοβόλημα ματιών για την απέναντι ακτή

Θάλασσα απειλή σαν χορωδία αγριμιών.

Και ξανά όλοι οι δρόμοι με οδηγούν σ’ εσένα

Σ’ εσένα ζυγίζεται η ομορφιά του κόσμου

Σ’ εσένα η προσευχή, η ελπίδα, το μέλλον.

Κόψτε με χίλια κομμάτια αν το επιθυμείτε σαν το Ορφέα

Ρίξτε με σε χίλιους ποταμούς και χίλιες θάλασσες

Ξανά θα είμαι ένα κομμάτι λίρας να τραγουδώ για σένα.

Όλοι οι δρόμοι οι αγάπες μου.

ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΕΡΚΕΖΗΣ

Από την ανέκδοτη συλλογή: «ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ»