Αλισάχνη... Σταυρούλα Δεκούλου.

Φωνή που αγκαλιάζει
τα νοήματα όλα
και στα προσφέρει.
Στα δυο της χείλη θάλλει το φιλί
ωσάν βελούδινη πορφύρα.
Μιαν αλισάχνη την τυλίγει
και κοινωνάς ωκεανό όταν γoνυπετής
ασπάζεσαι τ' ακρόδαχτυλά της.
Σε ρωτούν
- πώς ειν' τάχα να σμίγεις με τη θάλασσα -
Χαμογελάς και βυθίζεσαι
στα δυο της μάτια.
Σε έντυσα Έρωτα - ποιητική συλλογή
Εκδόσεις Βεργίνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου