Μεθυσμένε έρωτα του Φλεβάρη βύθισε στον λάκκο
των κυμάτων τις πεθαμένες πίκρες μου και κόκκινους
ήλιους ψυχή μου άλλο μην λησμονάς.
Εωθινό ακούγεται τροπάρι μέσα στης λήθης το κουβάρι,
μενεξεδένια όνειρα μέσα στην άμμο θα κεντάς.
Φόρεσε χρόνε πανωφόρι και με καϊκι ψάξε την πλώρη
εκείνη που χρόνια αναζητάς.
Μοίρα άπλωσε τα πανιά σου με ξεχασμένους λόγιους ντύσε
τα σωθικά σου, συγχωροχάρτια εγωισμέ μου μην ζητάς.
Κόκκινη Ιθάκη στων ποιητών το σοκάκι άπληστους
μνηστήρες μια ζωή θα αγαπάς.
Φλεβάρη μύρισε το χώμα, μαβί του ουρανού το χρώμα
ξεγυμνώθηκες νύχτα πίσω είναι ο χιονιάς.
Ξέπλυνε την αλμύρα του χειμώνα, κόκκινες μάσκες
πλέξε στον αιώνα στολίδια είναι της αποκριάς.
Ξερόκλαδα φόρεσε η φύση ο Μάρτης σε λίγο
28/1/2021
Νομικά κατοχυρωμένο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου