Με της Ψυχής Μελάνι... Λευτέρης Σιώμος.

Στου ηλιου τη θέρμη πόσες έκλεψα σκέψεις

Τις ίριδας χρώματα και τις αποχρώσεις

Μου υπαγορεύει η καρδιά χρυσές λέξεις

Τον πόθο που ζω και τη λαχτάρα να νιώσεις.

Με γράμματα χτίζω τις αγάπης το κάστρο

Συν γράμματα έξι με της ψυχής το υφάδι

Ιδέες σαν αχτίδες μου στέλνει το άστρο

Με άνθη φωτός σε αισθημάτων στεφάνι.

Θα τρέμουν τα χέρια πριν ανοίξουν το γράμμα

Χαρτάκι βαριά φορτωμένο που τυλιγει

Αισθήματα, πάθος, του έρωτα θαύμα

Χαρά, νοσταλγία και απότομα ρίγη.

Αν ψάξεις να βρεις χειροποίητο χάδι

Πότε δεν θα βρεις σε ίντερνετ ή λαπ τοπ

Δεν βρίσκεις στις λέξεις το άγιο

χτυποκαρδι

Που κάθε ψηφίο είναι φιλί

λατρευτό.

Λεξούλα σμιλεύω στις αγάπης το θρόνο

Χωρίς τα τεχνάσματα και άνθη, μου φτάνει

Πανω" σ' αγαπω" , βάζω της ουσίας τόνο

Βουτώντας την πένα στης ψυχής το μελάνι.

Μιλά η καρδιά σαν η σμίλη του γλύπτη

Δεν θέλω στο φάκελο να βάλω διεύθυνση

Η κάθε καρδούλα γνωρίζει παραλήπτη

Τα βέλη του έρωτα γνωρίζουν κατεύθυνση.

Λευτέρης Σιώμος Κ 62δπg.