Σε αγάπησα πολύ
ήρθες στο πανέμορφο κουτί
κι ήταν Χριστούγεννα
της παιδικής μου πόλης
κι έπαιζα τότες με μπάλες.
Με ξάφνιασες όμορφα
γιατί έμοιαζες σαν παιχνίδι
σαν αυτά που περίμενα
την Πρωτοχρονιά τότες
ξάγρυπνη δίπλα στις αναμνήσεις
στο χιονισμένο παράθυρο.
Άνοιξες την κλειστή πόρτα
νεράιδα της καρδιάς μου
που πέταξες μακρυά
κι έλαμψε η περίεργη σκόνη
άνοιξαν φώτα παράξενα ξωτικά.
Μου χρωστούσαν μιά αγκαλιά
στο κατώφλι του παραμυθιού
στην τελευταία του σελίδα
όταν οι ουρανοί σε έστειλαν
κι έφτασες στον κόσμο
σαν κούκλα μάνα
Ι .Χ 23/11/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου