Απόψε με κάλεσε ο άνεμος,
να μου φορέσει δυο φτερά.
Να γεφυρώσουμε τις διαφορές,
να κλίσουν οι πληγές του χθες .
Μαζί του στρογγυλοκάθισα
κι ως το πρωί τα πίνω.
Φάροι, σε χιονοθύελλα .
Γλάροι , σε φόντο γκρίζο.
Την ένταση αυξάνει η ριπή.
Παίζει βιολί , γυμνό δεντρί.
Λαμπιόνια απογειώνουν το πλατό.
Πλανιέμαι σε παραμύθι αλαργινό..
Με βλέπω να τρέχω σαν ελαφάκι.
Σκοντάφτω , στ' ονείρου την πάχνη.
Γλιστράω σε παγόμορφη ελπίδα.
Ματώνω σ' αόρατη λεπίδα.
Στη λήθη εκχωρώ, άκαμπτες εποχές.
Ψαλιδίζω τις ξεφτισμένες τους κλωστές.
Την αύρα της Ανατολής ν' αναπνεύσω.
Στην αντίπερα όχθη της πεθυμιάς .
Φως και ελπίδα την πλάση να φορέσω.
Αφήνομαι στη μαγική της τροχιά.
Πλάθω τις έννοιες , γούρια ανεμελιάς.
Φιογκάκια δένω , τις διαδρομές .
Πολύχρωμες ευχές στο σύμπαν χαρίζω.
Ευτυχισμένο το Νέο Έτος ,
Ντίνα Μήλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου