Ανοιξιάτικη μπόρα έπιασε
και εγώ χορεύω στη βροχή
σαν κέρινη κούκλα.
Μέσα στη μουσική της υπόκρουση
η μελωδία της με τρελενει.
Και τι δε θα έδινα να βρησκομαστε
για μια αγκαλιά
για ένα φίλι
για ένα χορό που θα
παίζει η φύση για μας
τους τρελούς.
Στην αγκαλιά σου για λίγο
να χαθώ
και οι σταγόνες να μας τραγουδάνε
σε θέλω
σε ποθώ
χωρίς να νιώθουμε τη μπόρα
που πάει να ξεσπάσει.
Οι αστραπές δίνουν σινιάλα στο τραγούδι
και εμείς εκεί
να χορεύουμε σαν
τα πουλιά
που δεν φοβούνται τη βροχή
Κράτα με πριν σταματήσει η μπόρα.
Σφιχτά
πολύ σφιχτά πριν φύγεις.
Και εκεί που το όνειρο τελειώνει και
σταματάει η βροχή
χάνεσαι και εσύ
σαν την ομίχλη.
Στη μυρωδιά της βροχής
κλείνω τα μάτια
και νιώθω να μυρίζω εσένα.
Θα ευχόμουν να
ξεσπάσει μπόρα.
Και μέσα στην καταιγίδα
να σε κρατώ σφιχτά
να σε κρατώ μην φύγεις
γιατι απόψε βρέχει ελπίδες
που η ψυχή μου ξεθαρρεψε
κρατώντας στη χούφτα μου λίγες σταγόνες
Ιωάννα Καγκαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου