Αχ και να ήσουν εδώ... Νάνσυ Παχή.

Πρώτη μου σκέψη εσύ , σαν ξυπνάω το πρωί..

Τα μάτια σου , πνοή κάθε βάρδιας της μέρας μου .

Το πάθος σου , δύναμη στον ξεψυχησμένο καιρό μου ...

....Η μορφή σου , κάνει βόλτες στο μυαλό μου .

Τα τρυφερά σου λόγια , αντηχούν στα ουράνια

της καρδιάς μου , σαν το δροσερό ρυάκι στο βουνό....

.....Εσένα νιώθω να χαϊδεύεις σαν γλυκός άγγελος ,

κάθε κύτταρο του σώματός μου ,

ξεσηκώνοντας τις χορδές μου.

Λιώνοντας σαν το χιόνι τις μοναχικές σιωπές μου ..

...Αχ και να ήσουν εδώ..

Το άρωμά σου , νοσταλγία.

Χαμένη εκείνη η ευτυχία , σαν άφαντο καράβι

στον βυθό του ωκεανού..

Οι βραδιές μου, παγόβουνα , γεμάτες αναμνήσεις

λυτρωτικές , από τη θλίψη βουνό ,

που φώλιασε στα σωθικά μου ...

...Μα ακόμη σ'αγαπώ..

Όσο υπάρχω κι όσο ζω, εσένα πιστά θα καρτερώ.

Πάντα θα αναπνέω από τη θύμησή σου ,

λαμπερό μου αστέρι ...

Νάνσυ Παχή

Πνευματικά δικαιώματα