Η ελπίδα σε ένα πρόσωπο.
Η αναζήτηση για το ωραίο.
Λόγια που ακουμπούν την καρδιά και φέρνουν ευφορία.
Αγγίγματα που σε κάνουν να πετάς
στα ουράνια.
Φτιάχνουν δρόμο για να διαβεις στις ψυχές
και να απαλύνεις τον πόνο τους.
Πόση ελευθερία μοιάζει να υπάρχει.
Πόσο κοστίζει να μοιράζεσαι απλόχερα, δίνοντας το φως
σε αυτούς που νομίζουν ότι έχουν χάσει το δικό τους!
Οι ίδιοι άνθρωποι που σου ζητούν να τους κοιτάξεις στα μάτια.
Οι ίδιοι άνθρωποι έρχεται η στιγμή
και σε δικάζουν για το δικό σου φως.
Δεν μπορούν να το χαρούν.
Εσύ όμως γνωρίζεις ότι θέλουν χρόνο.
Γνωρίζεις ότι δεν βλέπουν πραγματικά.
Γιατί ο δρόμος για την Ανάσταση περνάει
περνάει πρώτα από την σταύρωση!
Ένας ανήφορος που τον διαβαίνει κανείς μόνος του.
Για να γευτεί την ελευθερία πέρα από
Πετρούλα Σιόγκα
"ROSI"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου