Ρίγη... Αννα Ζανιδακη.

Συγκίνησης άρχισαν και διεκάτεχαν όλο μου το είναι ,

μπροστά σ αυτή την εικόνα, μπροστά σ αυτό το μεγαλείο

του ένδοξου πολεμιστή.

Αποκαθήλωσης της εικόνας που χουμε δημιουργήσει για τους κραταιούς και πλουτοκράτορες της γης, αφού δεν έχουν ανθρωπιά ,στον ελάχιστο κλιμακούμενο βαθμο.

Στέρησης για τη ζωή ,τις χαρές της ,μικρές ή μεγάλες, διαμαρτυρίες μας, σαφέστατα απευθυνόμενες σε παντός είδους και τρόπους επέκτασης της μνήμης μας και της υπεκφυγής της/

Σύνομες οι αντιστάσεις και οι αντιθέσεις ,σε εκείνες τις απώλειες που τις προκαλούν και δε θέλουν να δουν και να αντιληφθούν το μέγεθος καταστροφής ,υφών και αφών,ζωής και διέλευσής της.

Φόβου και τρόμου για τον επεκτατισμό της νοσηρής και απανθρωπης σκέψης,για ολοένα και χειρότερο βίαιο υποβιβασμό της ανθρώπινης υπόστασης, αξίας και σημασιολογίας της.

Μέθης του νου, σε έναν ανελλέητο πόλεμο, μια παγκόσμια κατακραυγή, μα όλα σταθερά και μόνιμα,λες και υποδύονται τους ρόλους τους και δε θέλουν να κακοκαρδίσουν τους μεγαλοεπιχειρηματίες, που επένδυσαν σ αυτά.

Ξεδιαντροπιάς και ελάχιστης μηδαμινής τσίπας, φιλοτίμου , να αποδωθεί και εξανδρωθεί, μέσα απ τις φιγούρες εκείνες που αντριεύουν, θαρρώντας πως ο χειρότερος εχθρός του άλλου, είναι ο απέναντί του κι όχι ο χείριστός τους εαυτός.

Άμυνας, τοποθέτησης, μα κυρίως απασφαλισμένες οι δικαιοδοσίες, διαπραγματεύονται τροχίες ζωής , αντισταθμισμένες και παραδωμένες,σ εκείνο το παρατημένο γόητρο της αλήθειας και της επιμονής,για ειρήνη πάντα .

Ειρηνοποιών δυνάμεων κατακλύζουν όλο μου το είναι και χειραγωγούν τα αντάρτικά μου καθεστώτα,επανίδρυσης αξιών κι ικανοτήτων λογικών χειρισμών, κρίσεων ζωής, θανάτου, με επάξια ανταμοιβή, την μακροημέρευση του Πλανήτη μας .

Δεν είμαστε εμείς που θα αποφασίσουμε την αύξηση ή μη , την ελλάτωση ή μη ..μα άλλος ,Μέγας και Τρανός που πήγαν να τον κλωνοποιήσουν και βρέθηκαν σ ατέρμονα πηγάδια και χοάνες ,που τα καταβρόχθισαν όλα αυτά .

Κατάπαυσης του Πυρός , σε μια γη που φλέγεται από εγωιστικά κέντρα αποφάσεων και αποβάσεων , καθώς κι από εγωκεντρικά φλόγιστρα ενδυνάμωσης του άδικου και του παραλόγου θεάτρου, σκιών ή μη, με τους άμαχους να πρωτοπορούν.